czuć zapach czegoś

См. также в других словарях:

• czuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, czuję, czuje, czuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbierać coś zmysłami, głównie zapach, dotyk, smak, ból i temperaturę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć ciepło. Czuć czyjeś perfumy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… …   Słownik języka polskiego

• zapach — m III, D. u; lm M. y 1. «odczuwana powonieniem właściwość ciał lotnych (lub substancji zawierających ciała lotne); woń» Duszący, mdlący, odurzający, ostry, przenikliwy, przykry, upajający zapach. Gorzki, kwaśny, słodki zapach. Miodowy, ziołowy,… …   Słownik języka polskiego

• stęchlizna — ż IV, CMs. stęchliznaiźnie, blm «zapach właściwy wilgotnym, nie wietrzonym pomieszczeniom; zapach czegoś, co stęchło» Piwniczna stęchlizna. Czuć stęchlizną. Z piwnicy powiało stęchlizną …   Słownik języka polskiego

• stęchlizna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stęchliznaiźnie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zapach charakterystyczny dla wilgotnych, niewietrzonych długo pomieszczeń; zapach czegoś, co stęchło : {{/stl 7}}{{stl 10}}W piwnicy czuć stęchlizną. Powiało stęchlizną.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niuchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, niuchaćam, niuchaća, niuchaćają, niuchaćany {{/stl 8}}– niuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, niuchaćnę, niuchaćnie, niuchaćnij, niuchaćnął, niuchaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego

• swąd — m IV, D. swędu, Ms. swędzie zwykle blm «zapach spalenizny, dusząca woń, wydzielająca się z czegoś tlącego się, smażącego się; niemiła woń, odór» Swąd przypalonej potrawy. Czuć swąd palonych śmieci. Swąd bucha, rozchodzi się. ◊ pot. Psim swędem… …   Słownik języka polskiego

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny